Autor opisuje w nim dzieje Brodnicy od czasów średniowiecznych, aż do połowy XIX w. Życzymy miłej lektury !!!

Antoni Chudziński (1849-1907) – od 1879 r. pracował, jako etatowy nauczyciel w Brodnicy, gdzie nauczał łaciny, greki i języka francuskiego. Do 1901 roku prowadził także nadobowiązkowe nauczanie języka polskiego. Przez wiele lat był opiekunem tajnej organizacji filomackiej, działającej na terenie I Liceum Ogólnokształcące w Brodnicy

Do użytku uczniów zgromadził w bibliotece gimnazjum księgozbiór polski. W sprawie uzyskania dalszych książek korespondował z Józefem Ignacym Kraszewskim. W 1894 roku nadano mu tytuł profesora, a w cztery lata później radcy gimnazjalnego. W Brodnicy działał do końca życia jako wychowawca młodzieży, pisarz pomorski i opiekun ludności polskiej. Często pisywał w imieniu tej ludności prośby i skargi na administrację rosyjską, nawet do samego cara. Posiadał szeroką wiedzę z zakresu filologii klasycznej, orientalistyki bliskiego wschodu, historii, zajmował się zagadnieniami matematyki i astronomii. Był cenionym socjologiem i pedagogiem. Pomorze, Prusy Królewskie, Wielkopolskę i częściowo Prusy Wschodnie znał dokładnie pod względem topograficznym i personalnym, przebywszy je pieszo w czasie wakacji. Mając szerokie zainteresowania naukowe, ogłaszał pod własnym nazwiskiem, niekiedy monogramem A. C. B.W., lub kryptonimami: Romuald Łazęga, Alethageras. Pisywał do „Wisły” i „Wędrowca”, dla rocznika „Muzeum”, „Biblioteki Warszawskiej”, „Ateneum” i innych czasopism. Zmarł 18 marca 1907 roku, pochowany został na cmentarzu brodnickim (źródło Muzeum w Gostyniu)